Rollage yn Astyr - Original RPG

Iggy_the_Mad

Zaginione Królestwo Gahareet Alanus

Opis

Wielką Armią Gahareetiańską określa się jedynych przetrwałych dziedziców starożytnego królestwa Gahareet Alanus. Przez ponad trzy tysiące lat Gahareetowie byli uznawani za wymarłą rasę, która poległa z honorem walcząc w obronie swojego królestwa i jego mieszkańców. W faktach niewielka grupka cywili i wojowników uniknęła katastrofy, z rozkazu Króla Brennusa Cadeyrn’a wycofawszy się do podziemnych krypt. Krypty te pozwoliły oszukać starożytną magię, która po śmierci ostatniego obrońcy na powierzchni niczym fala zagłady wyczyściła całe królestwo z najeźdźcy.

Miasto Minas Alanus chroniło także inne potężne, starożytne zaklęcie o którego działaniu wiedzieli tylko królowie. Nie tylko w klęsce wróg miał być pokonany, ale w przypadku gdy ktoś przetrwał, cała forteca miała zostać przeniesiona i ukryta przed resztą świata, zapewniając ocalałemu ludowi bezpieczeństwo i czas na przywrócenie swego rodu do należytej chwały. W roku 3452 starej ery, będącej równoznacznie pierwszym rokiem nowej ery, forteca zniknęła z powierzchni ziemi, zostawiając po sobie jedynie wielki krater.

Przez ponad trzy tysiące lat Gahareetowie żyli w miejscu które można było uważać za wnętrze ogromnej góry, bez (jak wierzyli przez półtora tysiąca lat) żadnej drogi na zewnątrz. Góra jednak zapewniała mieszkańcom wszystkiego co było potrzebne do przetrwania a nawet rozwoju. Pełno było wewnątrz niej zwierząt, zarówno dzikich jak i hodowlanych. Skały były bogate w minerały dobrej jakości, nadające się do wyrobu zbroi i oręża. Pomimo, iż Gahareetowie wiedli bezpieczne życie, nie znaczyło to, iż nie mieli wrogów. Nie byli jedynymi inteligentnymi mieszkańcami Góry. Przez długie tysiąclecia zmagali się z wojowniczymi goblinami oraz ujarzmionymi przez nie stworzeniami.
Po półtora tysiąca latach Gahareetiańscy górnicy jako pierwsi mieli zaszczyt ujrzenia światła dziennego na własne oczy. Ich położenie nadal zostawało jednak nieznane, nawet posiadając dokładne mapy do porównania terenów. Znajdowali się w górach, najwyraźniej bardzo szerokim paśmie górskim, gdyż wiele czasu zajęło ich badaczom odnalezienie śladów cywilizacji. Pierwszymi inteligentnymi okazami życia na jaki napo taki były gryfy, które szybko stały się częścią ich królestwa.
Gahareetowie zachowali swój ustrój polityczny jako Królestwo, z małym wyjątkiem nie posiadania żadnego króla, bowiem niektórzy wciąż wierzyli, że zaginiony królewski syn jeszcze kiedyś powróci by zasiąść na tronie Minas Alanus. Wiara ta nie gasła nawet przez tysiąclecia, jako iż Gahareetowie byli błogosławieni darem długiego żywota, szczególnie królewska rodzina – był to dar uzyskany z sojuszu z Elfami. Gahareetiańską armią przez cały czas zarządzał Táriel, elficki kapitan, prawa ręka i drugi w dowodzeniu zaraz po królu Brennasie za czasów jego żywota. Cywilnym ustrojem zajmowała się Revyan, czarodziejka, zwana także jako Pani Nieba. Revyan także szkoli młodych czarodziei i czarodziejki w dziedzinie magii, którą ich przodkowie kiedyś poskramiali; oraz przewodzi Kręgiem Burzy.

W roku mniej więcej 1700 Nowej Ery, Minas Alanus zostało otwarte dla wędrowców z zewnątrz, jednak ci, którzy poznali sekret istnienia tego królestwa zostali zmuszeni do utrzymania tego w sekrecie.

W roku 3466 Nowej Ery Minas Alanus pod opieką Wuja Toma wzniosło się wysoko w niebo, opuszczając góry które przez ponad trzy tysiąclecia stanowiły nowy dom. Za pomocą magii miasto zostało przerobione na majestatyczną fortecę. Od tej pory forteca krąży po Astyrii, spiralnie zbliżając się ku Malsivirii. Za pomocą magii władców magii z Kręgu Burzy, forteca pozostaje w ukryciu jako chmura. Gahareetiańskie Wojska są coraz częściej spotykane w walce z Najeźdźcą oraz Malsivirskimi demonami. Wojska są dostarczane na pole bitwy poprzez gryfy, aczkolwiek gdy szykuje się większa walka, forteca potrafi wylądować na ziemi lub morzu, dając wojskom bezpośredni dostęp do pola bitwy. Nowym, głównym zadaniem Gahareetów jest odnalezienie ich zaginionego księcia.

(Notka – forteca jeszcze ani razu nie wylądowała od czasu wzniesienia)

Ważne osobistości

Táriel – Elficki kapitan, zwany jako Władca Wojny. Dowodzi Gahareetiańskimi siłami militarnymi od 3402 r.s.e.
Revyan – najsilniejsza elficka czarodziejka królestwa w całym Minas Alanus od upadku królestwa. Zajmuje się cywilnym zarządzaniem ‘królestwa’ oraz przewodzi Kręgiem Burzy.
Lengan, Ceorcynn, Rhygwyn – Gahareetiańscy Władcy Magii, członkowie Kręgu Burzy.

Iggy_the_Mad

Rodzaje armii

Armia Gahareetiańska nie posiada wiele rodzajów wojsk, lecz ich zapał do walki i Gahareetiańskie sztuki walki zachowane od czasów upadku królestwa nadal czynią ją jedną z najniebezpieczniejszych armii pod słońcem.

Gryfi jeźdźcy

Gryfi transporterzy
Gryfi jeźdźcy są jednostkami dosiadającymi potężne Astyriańskie gryfy. Najpospolitszym wykorzystaniem gryfów w Gahareetiańskiej armii jest jednak nie walka lecz transport wojsk, gdyż Gahareetowie bardzo dbają o ich sprzymierzeńców.

Gryfi łucznicy
Wybitni łucznicy zdolni strzelać w każdych warunkach często dosiadają gryfów by siać śmierć swemu wrogowi z nieba, często wybijając wielkie ilości wrogiej armii zanim ci zorientują się co ich uderzyło. Gryfy łuczników często są uzbrojone w lekką mithrilową zbroję mającą uchronić je przed wrogim ostrzałem.

Gryfi wojownicy
Doskonale wyszkolone gryfy dopuszczane są do bliskiej walki pod opieką Gahareetiańskich pikinierów. Szpony tych bestii często są ostrzejsze niż najlepszej jakości Gahareetiańskie miecze, w połączeniu z ich siłą są to najbardziej obawiane jednostki na polu bitwy… zaraz po czarodziejach. Taki gryf często będzie widywany w lśniącej, płytowej zbroi z dodatkowymi ostrzami przy szponach.

Gryfi czarodzieje
Czarodzieje w Gahareetiańskiej armii są niezwykłą rzadkością, dlatego też są otaczani największą opieką. Nowicjusze nigdy nie są puszczani na lądowe bitwy, zamiast tego są usadawiani na specjalnie wyćwiczonych gryfach które mają ich chronić najlepiej jak mogą. Każdy gryf mający na swym grzbiecie czarodzieja będzie uzbrojony najlepiej jak to możliwe, wliczając mithrilową pancerz. Owe Zbroja owych gryfów jest bardzo często zdobiona. Czyt. Gahareetiańscy Czarodzieje.

Gryfi Skauci
Gryfi skauci są jednostkami zwiadowczymi oraz posłańcami. Ze względu na na wymaganą zwinność, nie są one uzbrajane, za wyjątkiem gryfów posłańczych. Te często będą miały zdobione zbroje.

Tańcerze
Tańcerze są naziemnymi jednostkami walczącymi wręcz a ich zadaniem jest głównie ofensywa. Ich nazwa wzięła się z ich wysokiej umiejętności posługiwania się mieczami.

Tancerze ostrzy
Tancerze ostrzy są frontalną grupą jednostek mającą na celu przebicie się przez główną obronę wroga i zlikwidowanie jej, pozostawiając miejsce dla Tańcerzy wiatru by dokończyć dzieła. Wyposażeni są w oręż wyrobiony specjalnie w celu rozkruszenia mocniejszych zbroi i tarcz wroga.

Tancerze wiatru
Tancerze wiatru są główną lekką siłą naziemną w Gahareetiańskiej armii. Ich ruchy są tak płynne iż wydaje się jakby unosili się na wietrze. Wyposażeni są zwykle w parę dwóch mieczy wykonanych do lekkich walk z najliczniejszymi oddziałami wrogiej armii.

Tancerze wojny
Tancerzami Wojny określa się Gahareetiańskich weteranów i są oni najbardziej obawianymi zaraz po Władcach Wojny jednostkami lądowymi w armii, pomimo ich małej liczby. Wyposażeni są przeważnie w podwójne glewie oraz tarcze, choć indywidualni mogą mieć własny styl i władać innego rodzaju orężem.

Władcy wojny
Władcy wojny są bardzo nieliczni. Są oni generałami oddziałów Gahareetiańskich i odpowiadają jedynie przed Tárielem.

Łucznicy
Łucznicy w Gahareetiańskiej armii są tak samo pospolici jak oddziały walczące wręcz.

Łucznicy
Oddziały potocznie zwane jako łucznicy w polu walki odgrywają rolę taką samą jak każdy inny strzelecki oddział w jakiejkolwiek innej armii.

Strzelcy Wyborowi
Strzelcy Wyborowi w Gahareetiańskiej armii to łucznicy o bardzo ostrym wzroku oraz umiejętności wykorzystywania tej zalety. Strzelcy wyborowi są rozsiani na polu bitwy w małych grupkach, mając na celu z odległości eliminować specyficzne jednostki wroga, takie jak dowódcy. Strzelcy wyborowi, podczas braku rozkazów, często czuwają nad frontalnymi tancerzami, eliminując czyhają cena nich zagrożenie którego sami nie są w stanie odeprzeć. Wiele tancerzy ufa w walce owym strzelcom, dzięki czemu często wychodząc cało z bardzo kiepsko wyglądających sytuacji.

Strażnicy
Gahareetiańscy strażnicy to oddziały posługujące się piką lub glewią; oraz tarczą od samego początku szkolenia, mając na celu jedynie ochronne bardziej wrażliwych jednostek w swej armii, takich jak łucznicy czy też Czarowników Bojowych.

Gryfi wojownik
Patrz: Gryfi jeźdźcy

Srebrna Tarcza
Srebrną Tarczą nazywa się Strażników biorących udział w walkach naziemnych. Ich zadaniem jest ochrona łuczników. Oddziały złożone ze Srebrnych Tarcz są dość liczne.

Strażnik Aegis
Strażnicy Aegis są doświadczonymi Strażnikami którzy spędzili wiele walk jako Srebrne Tarcze chroniąc innych. Strażnik owy kontynuuje swoją funkcję chroniąc innych, lecz przypisywani są oni do ważniejszych osobistości oraz czarowników. Nie są liczni, gdyż Gahareetowie mają wielką wiarę w ich doświadczenie.

Gahareetiańscy Czarownicy
Za czasów Gahareet Alanus magia była dzika i trudna do poskromienia. Z upływem tysiącleci Astyriańczycy znaleźli łatwiejsze sposoby na jej opanowanie, lecz tracąc na jakości. Gahareetowie trzymają się starych tradycji, zarówno ze względów honorowych jak i braku wiedzy poprzez bycie odciętymi od świata przez ponad półtora tysiąclecia. Gahareetiańscy czarownicy są wielką rzadkością, lecz ci, którzy osiągnęli sukces we władaniu magią zasługują na respekt innych, oraz strach wrogów, bowiem jest to ten sam rodzaj magii co na końcu Starej Ery zapewnił Gahareetom honor nawet w klęsce. Poskromienie owej magii zajmuje sporo czasu, dlatego te metody zostały dawno porzucone przez Astyriańczyków. Gahareetowie jednak, posiadając długie życie mogą bez zmartwień poświęcić się całkowicie trenując swą siłę woli.
Na polu walki rzadko się widuje Gahareetiańskich czarowników, lecz robią oni za cały oddział. Gahareetowie dbają o swoich czarowników, zawsze powierzając swych nowicjuszy pod opiekę gryfów. Jedynie doświadczeni czarownicy będący w stanie osłonić się przed zagrożeniem są wypuszczani w otwarte pole, lecz nigdy bez uprzedniego szkolenia w walce bronią konwencjonalną. Pomimo, iż każdy czarownik w armii posiada miecz lub sztylet, rzadko lub nigdy go nie używają, aczkolwiek mądrzy są ci, którzy to robią.

Gahareetiański Nowicjusz Magii
Nowicjusze, często zwano potocznie Czarodziejami lub Gryfimi Czarodziejami ubezpieczają pole armie naziemne z góry oraz chronią gryfich łuczników oraz transporterów. Rzadko nowicjusz będzie działał w ofensywie. Ich głównym zadaniem jest dbanie o bezpieczeństwo reszty. Prawdę powiedziawszy nowicjusze nie są uczeni żadnych ofensywnych sztuk magii zanim nie wykażą się umiejętnościami przetrwania.

Gahareetiański Czarownik Bojowy
Kiedy nowicjusz wykaże się jakością, poświęca on wiele lat na naukę ofensywnych sztuk oraz jeszcze więcej na pasywne i defensywne, gdyż nawet w walce obrona i wsparcie są jego głównym zadaniem. Czarownicy Bojowi zawsze są uczeni walki mieczem lub innym podobnym orężem, gdyż magia nie jest zawsze pewna.

Gahareetiański Władca Magii
Władcami Magii określa się tych, którzy osiągnęli ogromny sukces w kontroli nad magią i wykorzystywaniu jej do własnych celów. Władców Magii nie ma w Gahareetiańskiej armii, istnieje ich jedynie troje, wchodząc w skład Kręgu Burz. Ci wielcy czarnoksiężnicy rzadko biorą udział w otwartej walce. Ich zadaniem jest przede wszystkim ochrona królestwa, odkładając losy walk na trzeci plan. Władca Magii nieustannie trenuje i uczy się poprzez doświadczenie. Pogłoski chodzą, iż żyją w dwóch światach na raz, będąc nieustannie częścią astralnego planu.

Specjalne jednostki

Krąg Burzy
Krąg Burzy składa się z kilku (czterech) najpotężniejszych Gahareetiańskich czarowników, pod dowództwem Revyan. Głównym zadaniem Kręgu Burzy jest ochrona Minas Alanus przed upadkiem oraz przypadkowym odkryciem.

Straż Królewska
Straż Królewska to nic więcej jak Strażnicy Aegis rozsiani po całym Minas Alanus. Ich zadaniem jest strzeżenie mieszkańców królestwa przed zagrożeniem indywidualnych osób lub pomniejszych ruchów. Zostali powołani na służbę w roku około 1700 Nowej Ery, kiedy to Minas Alanus zostało otwarte dla wędrowców z zewnątrz.

Tropiciele
Tropiciele to temat legend i mitów a ich istnienie nigdy nie zostało oficjalnie potwierdzone przez społeczność z zewnątrz. Tropiciele są specjalnymi jednostkami wyćwiczonymi w skradaniu i skrytobójstwie. Plotki głoszą, iż Tropiciele są wysyłani za każdym wędrowcem opuszczającym Minas Alanus by się upewnić, że sekret jest bezpieczny, w ostateczności nawet pozbywając się tego, który go poznał. Gahareetiańscy Tropiciele nie zabijają, jedynie pozbawiają indywidualnego wszelkich metod ujawnienia sekretu.[/b]