Rollage yn Astyr - Original RPG

Kalyar

Efekt nudy na lekcji języka niemieckiego (sam się zdizwiłem ze wiersz zaczałem pisac.. mój patronat księzycowy daje się we znaki). Wiersze o Pięciu Aspektach ze swiata warcraft (póki co tylko o jednym z nich reszta będze jak znów najdzie mnie wena Wink

) nie są to może jakieś arcydzieła ale uważam że wyszło mi to całkiem całkiem. Jak się wam spodobają piszcie, jak nie.. tez piszcie bo krytyka (byleby rozsądna) również mile widziana

Pierwszy wiersz jaki napisałem jest o Malygosie, Mistrzu Magii, niegdyś radosnym i lubiącym się śmiać, jednak jego najbliższy niegdyś przyjaciel popadł w obłęd i wymordował stado Malygosa. (dodam jeszcze ze jest to mój ulubiony z Aspektów)

Rozpacz ma kolor błękitu

Dawnymi laty, w złotej erze tego świata,
Jeszcze przed pierwszą inwazją demonów,
Najmądrzejszy pośród smoków był błękitny lewiatan
I śmiech jego rozbrzmiewał wśród północy lodów.

Mistrzem magii był ten mędrzec radosny
Oraz jednym z Pięciu Aspektów Wielkich,
Lecz sprowadził nań los straszny i żałosny
Jego przyjaciel o łuskach jak noc ciemnych.

Gdzie Twoje stado, o Malygosie Błękitny?
Czemu śmiech Twój tak nagle się urwał?
Czemu Twoje ziemie owiał wiatr jak lód zimny?
Czemuś Ty sam się na wygnanie udał?

Szaleństwo teraz mieszka w Twym lodowym leżu
I smutek wyciąga stamtąd swe ramiona.
Pamiętaj jednak, o najmądrzejszy wężu,
Że Żyjąca ocaliła kilka dzieci twych przed złem Nelthariona.

Wróć więc do życia i do swoich braci,
Zemstę zaplanuj swym umysłem lotnym.
Skrzydła Śmierci swą plugawą Dusze straci,
A my znów usłyszymy Twój śmiech radosny.

Następny wiersz jest o Yserze, Śniącej, której fizyczne ciało znajduje się wiecznie w uśpieniu, lecz jej duch krąży po krainie zwanej Szmaragdowym Snem, gdzie ona sama oraz druidzi (uczniowie jej syna Cenariusa) kształtują naturę, i dbają o wszystko co dzikie i nie zwiazane z cywilizacją.

Zaśnij!

Zaśnij! - Usłyszysz głos niewidocznej kobiety
I szybko poddasz swoją wolę mu.
Człowiek na jawie jest tak naprawdę ślepy,
Zanurz się więc w objęcia Szmaragdowego Snu.

Zamknij swe oczy, a ujrzysz tam
Prawdziwe oblicze tego co wokół Ciebie.
Pamiętaj jednak, iż nie jesteś tu sam.
Unieś swój wzrok, a ujrzysz Ją na niebie.

To leci Ta, Która Śni, strażniczka przyrody
Co przez Sen swój kształtuje leśne stworzenia.
W Jej Śnie każdy ciągle jest młody,
Lecz łatwo w Koszmar mogą zmienić się marzenia.

Wtedy powstają bestie jak mrok straszliwe,
Co każda w destrukcji sens życia widzi
I gdy Koszmary te okażą się prawdziwe
W kurhanach swych zbudzą się druidzi.

Strażnicy gaju oraz leśne driady,
Każde ze swych wnucząt przywoła tu,
Ta, co nie uznaje bytu jawy,
Zielonoskrzydła Ysera, Pani Snu.

Asyrgal

Brawo za twórczość i odwagę! ^^

Iggy_the_Mad

Współczucia za znudzenie!
Moja opinie o wierszu znasz.

Kalyar

Dzięki ;] Jutro też mam niemiecki więc moze coś wymyślę jeszcze xD

Marika

Kal, nie wiedziałam że masz duszę poety! ^^

mrmaster

Mi się jakoś nie podoba,ale nie jestem narazie w stanie powiedzieć czemu:D dojczland dojczlad uber ales.

Kalyar

Kalyar

Update o jeden wiersz

Kalyar

Jako że dalszej weny o smokach nie miałem napisałem coś zupełnie na inny temat.

Dedykowane Daewenn, Ignatiusowi, Borshoockowi, Ravenusowi, Tourvi, Wombatowi oraz wszystkim innym moim przyjaciołom. Bez was już dawno porwałby mnie tłum. Dziękuję.

Uśmiech, który ratuje marzenia

Stoję zagubiony w tłumie obcych ludzi,
Z których każdy idzie w swoją stronę.
Mam ochotę z koszmaru tego się obudzić,
Lecz coraz głębiej w otchłani tej tonę.

Gdzie nie spojrzę, tam patrzą
Na mnie ludzie bez twarzy.
Gdzie nie spojrzę, tam patrzą
Ludzie całkiem bez marzeń.

Ich celem jest iść,
Nieważne dokąd i po co.
Moim celem - żyć,
Całą życia mocą!

Lecz wyrwać się od nich nie mam sił.
Z każdą chwilą bardziej słabnę.
Zostając z nimi nie będę wcale żył.
Rozglądam się i pomocy pragnę.

I naglę widzę, pośród tej nicości
Skierowany ku mnie uśmiech świetlisty,
Szeroki, serdeczny i bez złośliwości
I przemienia się on w śmiech perlisty.

Podchodzi do mnie i wyciąga rękę,
A wokół nas - przestrzeń wolna.
Pomaga mi przetrwać tę udrękę.
Widzę. Przede mną, droga polna.

Obce miasto bez marzeń - zniknęło!
Na twarz wiatr polny mi wieje.
Ten koszmar, to zło - już minęło.
Jeden uśmiech przywrócił mi nadzieję.

Uśmiech osoby, która marzyć umie
I cieszyć się potrafi życiem.
Która ujrzała mnie w tym strasznym tłumie
I wydobyła mnie zeń swym przybyciem.

Ruszamy w dalszą drogę, razem,
Ponieważ wiele wokół jest ludzi,
Którzy chcą dostęp mieć do marzeń,
I których trzeba uśmiechem przebudzić.

Mitaon

ja na wierszach się nie znam ale te mi się podobały

seoz

mhm ciekawe Kal. Ja kiedyś próbowałem się za wiersze brać ale nie dla mnie pisanie poezji ^^ robiłem dziecinne rymowanki i tyle ;p (na szczęście skasowałem je jużdawno ^^)

Kalyar

Znowu mi sie wiersz narodził.. tym razem na polskim a nie na niemieckim ^^ Wiersz zainspirowany jedną z moich ulubionych postaci literackich, jaką? a domyślcie się sami, nie jest trudno :P

Cisza nad Górą Chrystusa

Na Górze Chrystusa nastała cisza,
A o jej skały biją morskie fale.
Spójrz, ktoś tam na kamieniu przysiadł.
To Demon Zemsty odpoczywa na skale.

Patrzy daleko poza morza kres
I widzi w swych bolesnych wspomnieniach
Zamek If oraz Marsylii brzeg.
Miejsca gdzie umarły jego marzenia.

Widzi postaci wesołego młodzieńca
Oraz pięknej i smukłej dziewczyny.
Zasłania to jednak twarz więźnia, jeńca.
Skazanego chociaż był bez winy.

Ci co go zdradzili w luksusy opływają,
W bogactwie i próżności każdy z nich żyje.
Potworności więzienia w ogóle nie znają,
A on w odwiecznym mroku gnije.

Spotkał jednak w tych ciemnościach kogoś,
Kto go poprowadził do wiedzy i wolności.
Nadszedł czas odpłacić starym wrogom
Co go pozbawili życia i miłości.

Nad wodą zbiera się mgła gęsta.
W głowie tkwi tylko jedno słowo.
Słowo groźne, a brzmi ono - ZEMSTA!
Śmiech przerwał ciszę nad Górą Chrystusową...

Lya · Gość

Podobają mi sie wszystkie i choć zwykle nie przepadam za rymami te Twoje, szczegolnie w drugim wierszu są całkowicie w porządku ^^
A ten "Uśmiech, który ratuje marzenia" niec mnie wzruszył. Może dlatego, że jestem dzisiaj emocjonalnym wrakiem, nie wiem Wink

W każdym razie ładny ^^

Kalyar

Dzięki ^^

Lya · Gość

Pisz więcej, więcej pisz!
Kelner! Zamawiamy wene x20 !