Rollage yn Astyr - Original RPG

Daewen · Gość

<puściła ciągniętego wcześniej Mita i zatrzymała się przy Kotku, cicho wzdychając pacnęła go po głowie> Opanuj się, Marcel.. <po czym weszła do środka i skinęła głową na powitanie>

Yrsa

Pffff. Telaz zna pani Maeś Koteczka, jak Koteczek ma swoje zabawki. <"CZIK CZIK CZIK"> Kotek nie odda kolalików!

Daewen · Gość

A weź sobie te koraliki... Tylko nie "paniuj" mnie, jestem na wakacjach i chciałabym odpocząć od wszystkiego ze szkołą związanego... <pociągnęła go lekko za ucho> więc cicho SZA! <patrzy na małpiaki>

Yrsa

<chowa koraliki do kieszeni i rozgląda się błyszczącymi oczkami po okolicy> Nie ciągaj za uszko! Bo Kotek pociągnie za włosy!

Kaerthas

Daewen · Gość

Marcel.. To "weź sobie" nie było dosłowne.. <pacnęła się dłonią w czoło, po czym zerknęła na barbarzyńcę i odsunęła się>

Yrsa

No pszeciesz mówi Maeś, weź to Kotek biesze. <wzruszył ramionami i prycha po kociemu> Ma Kotek odwiesić?

Daewen · Gość

Rób co chcesz.. nie jestem już Twoim opiekunem.. <pokręciła znów głową i zamiast cisnąć się w chatce z resztą, postanowiła lepiej rozejrzeć się dookoła>

Yrsa

Jasne, jasne. <zrobił bardzo smutną minę> Jusz Maeś Kotka nie kocha. telaz jusz niewaszny. <siadł przy drzwiach i patrzy na małpoludzi>

Ina

<podrapała Kotka za uchem> Nie smutkuj, przygoda czeka!

Asyrgal

Mae: Wioska jak wioska, nic szczególnego. Mieszkańcy przyglądają się Wam z zainteresowaniem.
Małpołaki w chacie odczekały aż się zbierzecie, po czym ten najstarszy zaczął przemawiać:
- Dziękuję, że odpowiedzieliście na nasze wołanie. Jak widzicie, sprawa jest poważna. - Rozłożył bezradnie ręce. - Nie owijając w bawełnę, opowiem Wam, jak to się stało. Wszystko zaczęło się pięć lat temu. Na wyspę przybyła podająca się za "poszukiwaczkę skarbów" elfica - tu ku Waszemu zdziwieniu, cała trójka przechyliła się na lewą stronę i siarczyście splunęła na podłogę. - Za wioską droga zaczyna piąć się w górę ku jedynemu szczytowi tej wyspy - Machalachaczikiczakibabababiegrotoszlaki. - Cała trójka pochyliła głowy na znak szacunku dla tej góry. - W stromym zboczu tej góry, na połowie jej wysokości znajduje się wejście do świątyni. Myśleliśmy do tej pory, że tylko ptaki, mogą się do niej dostać, bo żadna ścieżka ani ustęp skalny tam nie prowadzą. Ale tej elficy - znowu potrójne splunięcie - jakoś się udało. Wtedy to się zaczęło. - Spojrzał z żalem na swoje małpie dłonie. - Powoli, w pewnych odstępach czasu następowała przemiana przez którą coraz bardziej upodabnialiśmy się do zwierząt zamiast do ludzki, którymi jesteśmy. Podejrzewamy, że to przodkowie karzą nas za to, że ktoś wdarł się do świątyni i zrobił coś, co im się nie spodobało. Udajcie się tam, naprawcie to, a nagroda będzie Wasza.

Yrsa

Machalachaczikiczakibabababiegrotoszlaki! <wykrzyknął zachwycony nazwą, ale po chwili spoważniał i podrapał uszko> Ale co jak bogowie baldziej się pogniewają, sze ktoś do nich znów pszyszedł? Mosze oni nie lubią gości?

Mitaon

Przedstawiła się?

Kaerthas

"Machalach... emm... Do tej waszej góry dopuściliście Elfa? Przecież wiadomo, że Elf coś zepsuje. Jak coś jest nie tak to na pewno wina Elfa" <Powiedział Redgard, jednak po chwili znów usiłował wymówić pokrętną nazwę góry pod nosem, co znów mu nie wyszło>

Asyrgal

- Nie przedstawiała się. Przyszła, zapytała o świątynię i poszła w górę. Nikt nie sądził, że jej się uda, ale coś musiała zrobić, bo odkąd tylko udała się w tamtą stronę, te dziwne rzeczy zaczęły się dziać - Małpim ogonem wytarł sobie łzy z oczu.